Gister heb ik de caravan opgehaald bij de bestickeraar. Wat is ie mooi geworden. Met een grote glimlach en veel bekijks reed ik terug naar Eindhoven. Wat ooit begon als een grappige manier om geld in te zamelen voor het goede doel, het Glazen Huis Kerst 2010, groeit verder en krijgt meer en meer vorm. De Liefdesdokter. Nu dus zelfs met een eigen mobiele spreekkamer.

In de afgelopen jaren heb ik dankzij de Liefdesdokter geoefend in lef. Bij iedere volgende stap riepen al mijn innerlijke critici (een bus vol, zo lijkt het soms) wat er mis was en zou falen. Wie ik wel dacht te zijn om te denken dit te kunnen. Bij iedere stap kon ik ook voelen hoe er steun is voor mij, op het pad wat ik hiermee ben ingeslagen.  Steeds is er weer iemand die me verbindt met een volgend mooi mens. Ik hoef maar te volgen. Mijn kwetsbaarheid in de hand. En dan blijkt er nog veel meer mogelijk.

Een van deze mensen die ik onderweg heb ontmoet, is Ingeborg van Meggelen. Met haar heb ik intensief samengewerkt in de organisatie van De Geluksroute 040. Ook hierin kwam ik mijn duiveltjes tegen, net als Ingeborg. En ja, er kan nog genoeg worden verbeterd. Als we niets hadden gedaan, was er niets gebeurd. Wel zo veilig. En nu? In tien weken tijd vanuit overwaarde tot stand gebracht door geluksbrengers, geluksondernemers en geluksplukkers, twee dagen activiteiten die gratis toegankelijk waren voor wie maar wilde. En het wilde gekke idee dat het leuk zou zijn als Leo Bormans zou komen, kwam daadwerkelijk tot stand. Voor een moedig hart is niets onmogelijk, zo bleek. Het motto van Ingeborg omarm in van harte en geef ik met plezier ook morgen tijdens De Beschaving weer door aan ieder we op ons spreekuur mogen treffen:  ‘Volg je hart, want het klopt’.

Geluksroute 040 Leo en het team2